Η είδηση ότι οι αντάρτες της Συρίας χρησιμοποίησαν και πάλι ένα αυτοσχέδιο ΒΜΡ “Sham-2” μάς έκανε να σκεφτούμε και άλλα παραδείγματα στρατιωτικού εξοπλισμού τα οποία δημιουργήθηκαν σχεδόν “στο σπίτι”. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν αρκετά αντίγραφα αρμάτων, τα οποία λειτουργούν κυρίως σαν διακόσμηση στην πίσω αυλή κάποιου σπιτιού ή ακόμη και για μια κινηματογραφική σκηνή σε ταινία για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα οποία όμως δεν μας ενδιαφέρουν. Θα μιλήσουμε αποκλειστικά για τα στρατιωτικά μέσα που έχουν λάβει μέρος σε εμπόλεμες συρράξεις.

Η πρώτη αναφορά σε χρήση αυτοσχέδιων τεθωρακισμένων οχημάτων χρονολογείται από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Διάσπαρτες ομάδες ανταρτών και πολιτοφυλακών, αντιμέτωποι με την ανάγκη να δημιουργήσουν επιθετικές και αμυντικές θέσεις, αναγκάστηκαν να σχεδιάσουν αυτοδημιούργητα τεθωρακισμένα στρατιωτικά οχήματα για να αντιταχθούν στα άρματα του τακτικού στρατού. Συχνά, η βάση για τέτοιου είδους υποκατάστατα ήταν τα μηχανήματα ενός τρακτέρ, τα οποία εκείνη την εποχή είχαν ήδη μετατραπεί σε βασικό αγροτικό εξοπλισμό.
Έτσι, στην επαναστατική Ρωσία οι πρώτοι που άρχισαν να χρησιμοποιούν αυτοσχέδια τεθωρακισμένα οχήματα ήταν οι “Λευκοί”. Επαγγελματίες αξιωματικοί της τσαρικής Ρωσίας στη μάχη εναντίον των αγροτών και του προλεταριάτου, πάντα έχαναν λόγω της έλλειψης της τεχνικής πληρότητας των στρατευμάτων τους, που προσπαθούσαν να αντισταθμίσουν με αυτοσχέδια όπλα και οχήματα. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά παραδείγματα της εποχής ήταν το τεθωρακισμένο όχημα “Συνταγματάρχης Bezmolitvenny.” Το όχημα αυτό το έφτιαξαν οι δυνάμεις του στρατού του Ντον με βάση το τρακτέρ Clayton , το 1918. Το μηχάνημα αυτό χωρούσε μέσα του 11 μέλη πληρώματος, ήταν καλυμμένο με παχιά φύλλα μετάλλου καθώς και οπλισμένο με πρυμναίο όπλο 76,2 χιλιοστών, όπως επίσης και με έξι πολυβόλα «Maxim» 7,62 χιλιοστών, δείγμα του 1910. Ωστόσο, στη μάχη αυτό το όχημα ήταν εξαιρετικά αναποτελεσματικό λόγω του μεγέθους του – ήταν υπερβολικά ογκώδες . Ένα άλογο μπορούσε να κινεί τα κανόνια και τα όπλα της εποχής πολύ πιο γρήγορα.

Η περίοδος του μεσοπολέμου ήταν πολύ σημαντική για την ανάπτυξη της κατασκευής θωρακισμένων τρακτέρ. Στη Ρωσία και την Ευρώπη έχουν βρεθεί πολλά παραδείγματα του εν λόγω εξοπλισμού, συχνά σε ένα μόνο αντίγραφο. Δεν θα ήταν όμως απόλυτα σωστό να το ονομάσουμε «οικοτεχνία», δεδομένου ότι η θωράκιση των τρακτέρ γινόταν στα εργοστάσια και υπό την επίβλεψη των μηχανικών και τεχνικών. Κατά κανόνα όμως ούτε αυτό το όχημα λάμβανε μέρος σε μάχες.
Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος επίσης προκάλεσε τους λάτρεις της κατασκευαστικής να φτιάξουν βιαστικά βαρύ στρατιωτικό εξοπλισμό, ο οποίος αυτή τη φορά είχε να αντιμετωπίσει τα άρματα και τις αερομεταφορές του επαγγελματικού στρατού. Έτσι για παράδειγμα στη Σοβιετική Ένωση δημιουργήθηκε το άρμα NI-1 («εκφοβισμού»), αυτοσχέδιο τεθωρακισμένο τρακτέρ που κατασκευάστηκε το 1941 στην Οδησσό για την άμυνα της πόλης. Στη οροφή του NI-1 ήταν εγκατεστημένο ένα ελαφρύ κανόνι ή ένα πολυβόλο σε περιστρεφόμενο πυργίσκο. Τα μηχανήματα αυτά συμμετείχαν σε πολλές μάχες κατά τα πρώτα χρόνια του πολέμου και κάποια από αυτά μάλιστα εξακολουθούν να υπάρχουν και σήμερα.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα τέτοιου είδους τεχνολογίας . Παραγωγή παρομοίων υποκατάστατων των τανκς, τεθωρακισμένων οχημάτων και άλλων βαρειών μηχανημάτων υπήρχε σε πολλές πόλεις με αναπτυγμένη βιομηχανία. Ωστόσο, και πάλι το να τα αποκαλέσουμε «οικοτεχνική» παραγωγή δεν θα ήταν απόλυτα σωστό.

Αντιθέτως, τα μέσα μαζικής μεταφοράς χρησιμοποιούνταν ευρέως κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου. Είναι ένα γνήσιο παράδειγμα της «σπιτικής παραγωγής» εξοπλισμού. Δεν γνωρίζουμε πολλά για τη χρήση μηχανημάτων όπως λεωφορεία, φορτηγά και τρόλεϊ. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλα αυτά είχαν πολλά κοινά χαρακτηριστικά και αναφέρονται παντού με έναν συλλογικό όρο. Πολλά από αυτά τα μηχανήματα ήταν θεαματικά αποτελεσματικά σε αστικό περιβάλλον. Στις οροφές τους είχαν εγκαταστημένα πολυβόλα, πυργίσκους και ελαφρά όπλα. Ήταν μια σοβαρή δύναμη στον αγώνα κατά των κυβερνητικών στρατευμάτων.

Η μεταπολεμική ιστορία είναι επίσης πλούσια σε διάφορα παραδείγματα του εν λόγω εξοπλισμού. Όπου υπήρχαν μάχες εναντίον του τακτικού στρατού διαφόρων επαναστατικών ενώσεων – για παράδειγμα στο Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν, στη Μέση Ανατολή και στη συνέχεια στα Βαλκάνια και στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης – έχουν βρεθεί μοναδικά παραδείγματα φαντασίας των τοπικών κατασκευαστών .
Μιλώντας για την αυτοσχέδια τεχνολογία, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το modified bulldozer του Marvin Heemeyer, το οποίο αξίζει να εξεταστεί ως ένα είδος τεχνικής αρτιότητας. Θωρακισμένο με παχιά φύλλα μετάλλου Komatsu D355A-3 δεν ήταν οπλισμένο, αλλά είχε ιδιαίτερα κενά που παρείχαν τη δυνατότητα πυροβολισμού εκ των έσω, μηχανή για πλοήγηση κρυμμένη σε ένα αλεξίσφαιρο πλαστικό κουτί, σύστημα ψύξης του κινητήρα και εξαερισμό σε αεροστεγή καμπίνα . Ούτε σφαίρες, ούτε εκρήξεις χειροβομβίδων μπορούσαν να πλήξουν την μπουλντόζα. Το μονό που κατάφερε να το σταματήσει ήταν η κατεστραμμένη οροφή ενός κτιρίου.

“Sham-2” και το πυροβολικό της Συρίας

Χώρα προέλευσης της εν λόγω κατασκευής: Συρία. Είναι κατασκευασμένη με βάση το σασί αγνώστου αυτοκινήτου και το πάχος της πανοπλίας της φτάνει τα 2, 5 εκατοστά. Το όχημα αυτό δεν μπορεί να αντέξει βέβαια ένα άμεσο χτύπημα από χειροβομβίδα ή άρμα. Οι διαστάσεις αυτού του αυτοσχέδιου BMP είναι 4 x 2 μέτρα. Στην οροφή του είναι τοποθετημένο ένα πολυβόλο 7, 62 χιλιοστών. Το πλήρωμά του αποτελείται από δύο άτομα – οδηγό και οπλίτη. Η πλοήγηση πραγματοποιείται με τη βοήθεια πέντε βιντεοκαμερών που έχουν τοποθετηθεί στο περίβλημα του οχήματος, ενώ ο οπλίτης χειρίζεται το πολυβόλο με τη βοήθεια ενός τηλεχειριστηρίου παιχνιδομηχανής.
Το συγκεκριμένο άρμα υπηρετεί κοντά στην πόλη του Χαλεπίου. Δεν υπάρχουν επίσημες αποδείξεις της συμμετοχής του “Sham-2» στις μάχες . Με δεδομένες όμως τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες στις οποίες βρίσκονται οι αντάρτες της Συρίας, είναι ασφαλές να πούμε ότι το μηχάνημα αυτό δεν έχει κατασκευαστεί με στόχο την ψυχαγωγία και μπορεί να λειτουργήσει ως BMP για να παράσχει υποστήριξη σε τοπικές μάχες, σε αστικά και ανοικτά πεδία μάχης.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σύγχρονοι Σύριοι είναι πρωτοπόροι στην παραγωγή αυτοσχέδιων όπλων. Το διαδίκτυο είναι γεμάτο με παραδείγματα αυτοσχέδιων χειροβομβίδων, πυροβολικών συστημάτων, φλογοβόλων και άλλων εξοπλισμών .

Ανώνυμο πολλαπλό σύστημα εκτόξευσης πυραύλων

Το σύστημα αυτό ανακαλύφτηκε από τον ισραηλινό στρατό το 2010 στη Λωρίδα της Γάζας. Το μηχάνημα αυτό είναι κατασκευασμένο με βάση το απορριμματοφόρο. Το ρυμουλκόμενο είναι εφοδιασμένο με εννέα σωλήνες για την εκτόξευση πυραύλων «Κασάμ», οι οποίοι είναι το καμάρι της παλαιστινιακής αυτοσχέδιας παραγωγής. Αυτός ο πύραυλος αποτελείται από ένα κενό σωλήνα μήκους 70 έως 230 εκατοστών το οποίο γεμίζεται με εκρηκτικά, ενώ το ρολό του επιταχυντή παίζει ένα μείγμα ζάχαρης και νιτρικού καλίου το οποίο χρησιμοποιείται καθολικά ως λίπασμα. Όταν το μείγμα αυτό καίγεται, εκπέμπει τέτοιες ποσότητες φυσικού αερίου που μπορούν να στείλουν έναν πύραυλο σε απόσταση 3-18 χιλιομέτρων. Ωστόσο, το ποσοστό επιτυχίας του στόχου σε τέτοιες εγκαταστάσεις δεν είναι μεγάλο.
Το θετικό βέβαια αυτού του οχήματος είναι η εξαιρετική δυνατότητα απόκρυψης. Το απορριμματοφόρο αυτό μπορεί να πλησιάσει απρόσκοπτα αστικές εγκαταστάσεις, όπως επίσης να τεθεί γρήγορα σε ετοιμότητα μάχης .
Αυτοσχέδια τεθωρακισμένα οχήματα των ναρκοεμπόρων

Εγκληματικά πρόσωπα που συμμετέχουν στην παραγωγή και την πώληση των ναρκωτικών ξεχωρίζουν για την ιδιαίτερη φαντασία τους. Το πιο λαμπερό παράδειγμα αποτελούν οι άρχοντες των καρτέλ ναρκωτικών της Κολομβίας, οι οποίοι κατασκεύασαν υποβρύχια για τη μεταφορά κοκαΐνης. Οι συνάδελφοί τους από το Μεξικό προτιμούν μια διαφορετική τεχνολογία – συγκεκριμένα, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς. Τα πυροβόλα αυτών των τεθωρακισμένων μηχανημάτων μεταφοράς προσωπικού δεν έχουν ρυθμιστεί, αλλά το πλήρωμα μέσω των ειδικών κενών μπορεί να ανοίξει στοχευμένο πυρ . Ωστόσο η σημασία που δίνεται στους τροχούς είναι μικρή σε σύγκριση με την προσοχή που δίνεται στην ταχύτητα κίνησης του εν λόγω εξοπλισμού. Αυτό – κατά κανόνα – αποτελεί και το αδύναμο σημείο του αυτοσχέδιου θωρακισμένου οχήματος μεταφοράς προσωπικού. Αν τύχει να σκάσει κάποιο λάστιχο, η κίνηση με μια τέτοια μηχανή – δεδομένου του βάρους του οπλισμού – καθίσταται σχεδόν αδύνατη.

Τεθωρακισμένα οχήματα των Κούρδων της Συρίας

Φωτογραφίες αυτών των «υπερόπλων» υποτίθεται ότι τραβηχτήκαν στη Συρία και μεταφέρθηκαν σε διάφορες διαδικτυακές πλατφόρμες ενημέρωσης την άνοιξη του 2014. Δεν υπάρχουν επίσημες πληροφορίες σχετικά με τα συγκεκριμένα αυτοσχέδια τεθωρακισμένα οχήματα. Μπορούμε όμως να υποθέσουμε πού ανήκουν κρίνοντας από τα σχέδια στο εξωτερικό τους. Το λογότυπο που φέρουν είναι το επίσημο σύμβολο της Λαϊκής Προστασίας Μονάδων Συρίας, ένοπλη πτέρυγα της Ανώτατης Κουρδικής επιτροπής που συμμετέχει στην σύγκρουση της Συρίας.
Αυτοσχέδιες κατασκευές των ανταρτών της Λιβύης

Αγαπημένο όπλο των ανταρτών της Λιβύης οι λεγόμενες «τεχνικές μηχανές» , που είναι ένα αυτοδημιούργητο «πάντρεμα» του σοβιετικού πυραύλου (παρόμοιο του S -13) , MRL και διάφορων αντιαεροπορικών πυροβόλων .

Πηγή : http://www.furfur.me/furfur/culture/culture/176771-kak-samodelnaya-voennaya-tehnika-uchastvuet-v-nastoyaschih-srazheniyah