Στο δεύτερο γύρο της Δεξιάς, νικητής της εκλογικής αναμέτρησης αναδείχθηκε ο πρώην Πρωθυπουργός François Fillon, σε μια νίκη-έκπληξη για πολλούς. Επικράτησε αδιαφιλονίκητα, λαμβάνοντας περίπου το 66,5% των ψήφων, με τον  Alain Juppé να μένει πίσω με 33,5%.

Μετά από αυτό το αποτέλεσμα της Κυριακής, 27 Νοεμβρίου 2016, εγείρονται ερωτήματα τόσο αναφορικά με τον υποψήφιο των Σοσιαλιστών, αλλά και αναφορικά με τη σχέση του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου (Front National) της Marine Le Pen, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον ιδεολογικό προσανατολισμό του προεκλογικού προγράμματος του Fillon.

ΤΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Ως τρίπτυχο επιτυχίας, ο Fillon βάσισε τη ρητορική του σε τρεις άξονες: τη διατήρηση του θεσμού της οικογένειας με την παραδοσιακή της μορφή, την ενίσχυση της γαλλικής εθνικής ταυτότητας, η οποία δεχόταν πυρά από τις αιματηρές τρομοκρατικές επιθέσεις του Ισλαμικού Κράτους, και τη φιλελευθεροποίηση της γαλλικής οικονομίας για την επιστροφή σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης.

Το προεκλογικό πρόγραμμα του Fillon παίζει κεντρικό ρόλο στην πρόθεση ψήφου. Ο ίδιος έχει δηλώσει θαυμαστής του νεοφιλελεύθερου προγράμματος της «Σιδηράς Κυρίας» του Ηνωμένου Βασιλείου, επομένως είναι λογικό και το δικό του πρόγραμμα των €110 δισ. να κινείται σε παρόμοιους άξονες, ειδικότερα σε ότι αφορά τα συνδικάτα.

Συγκεκριμένα, το σχέδιο προβλέπει μείωση των κρατικών εξόδων, κυρίως μέσω της κατάργησης 500.000 θέσεων του δημοσίου, της θέσπισης της ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 έως το 2022, και της εβδομάδας των 39 ωρών στον δημόσιο τομέα.

Παρά τις δραστικές μειώσεις, το πρόγραμμά του προβλέπει μείωση του φόρου των εταιρειών στο 25%, αποβλέποντας έτσι στην ανακίνηση της οικονομίας. Σημειώνεται, επίσης, πως η κατάργηση των θέσεων του δημοσίου θα εξασφαλίσει περίπου €40δισ., τα οποία θα επενδυθούν ώστε να καταστήσουν τη μείωση του φόρου των εταιρειών βιώσιμη.

Παράλληλα, προβλέπεται εβδομάδα 48 ωρών στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος θα έχει τη διακριτική ευχέρεια να θεσπίζει το ωράριο, χωρίς βέβαια να ξεπερνάει το πλαφόν των 48 ωρών. Σκοπός αυτής της επιθετικής στρατηγικής είναι η επιστροφή σε καθεστώς πλήρους απασχόλησης εντός πέντε ετών.

Η προτεινόμενη εξωτερική του πολιτική φαίνεται να είναι φίλα προσκείμενη προς το Κρεμλίνο, γεγονός που αποδίδεται στις σχέσεις που είχε δημιουργήσει ο Fillon με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Putin, όταν ήταν και οι δύο πρωθυπουργοί. Κατ’ επέκταση, υποστηρίζει, εντός λογικών πλαισίων, και το καθεστώς του Bassar al-Assad στη Συρία. Τέλος, αναφορικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ποτέ του δεν έκρυψε ότι είναι υπέρ της «Ευρώπης των Εθνών», και μάλιστα φαίνεται να επιθυμεί την ανάληψη ηγετικής θέσης από τη Γαλλία μέσω της βαθύτερης ολοκλήρωσης στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, υπό το φόβο του επικείμενου Brexit .

Λαμβάνοντας τα ως άνω υπ’ όψιν, είναι εμφανές πως οι συγκρίσεις μεταξύ Thatcher και  Fillon δεν είναι άτοπες, αφού και ο ίδιος εμφανίζεται ως υπέρμαχος των σκληρών μεταρρυθμίσεων. Ο ίδιος καλείται να πείσει τους Γάλλους ψηφοφόρους πως το πρόγραμμά του θα θέσει και πάλι την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης, και εδώ έγκειται μια σειρά ερωτημάτων.

Ο FILLON ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ

Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του δεύτερου γύρου, πολλές εταιρείες δημοσκοπήσεων έσπευσαν να «τεστάρουν» μια νέα υπόθεση: François Fillon εναντίον Marine Le Pen. Τα αποτελέσματα έδειξαν συντριπτική νίκη του Fillon, με το ποσοστό του να αγγίζει το 67%. Το πρόγραμμά του -το οποίο περιλαμβάνει και επιθετική οικονομική πολιτική, και συντηρητική κοινωνική πολιτική- αποδεικνύεται πιο θελκτικό για ένα σημαντικό ποσοστό των ψηφοφόρων από εκείνο της Le Pen, αν και ενδέχεται να απομακρύνει πιο κεντρώους ψηφοφόρους.

Σε αυτό ακριβώς στηρίζονται και οι Σοσιαλιστές του νυν Προέδρου François Hollande, ο οποίος δεν έχει αποφασίσει ακόμη εάν θα συμμετέχει στην προεκλογική αναμέτρηση των Σοσιαλιστών που θα πραγματοποιηθεί τον Ιανουάριο. Γενικότερα, στο στρατόπεδο των Σοσιαλιστών φαίνεται να επικρατεί μια σύγχυση αναφορικά με τους τελικούς υποψήφιους, με τον νυν Πρωθυπουργό, Manuel Valls, να αρνείται να αποκλείσει σενάρια που τον θέλουν να κατεβαίνει εναντίον του Προέδρου του. Παρά την διαφαινόμενη σύγχυση, η επικράτηση Fillon δίνει νέες ελπίδες στους Σοσιαλιστές, αφού θεωρείται πως έχουν τη δυνατότητα να προσελκύσουν περισσότερους ψηφοφόρους από το κέντρο.

Ανακεφαλαιώνοντας, για πολλούς ο Fillon αποτελεί την ελπίδα για την αναβίωση του γαλλογερμανικού άξονα εν μέσω της ανασυγκρότησης της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Άμυνας (CFSP-CSDP), και των σημαντικών προσπαθειών για την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Παρά ταύτα είναι πολύ νωρίς ακόμη για την πρόβλεψη αποτελεσμάτων, δεδομένου ότι ακόμη αναμένεται και η ανακοίνωση των  υποψηφίων της αριστεράς.

Επόμενος σταθμός στο θρίλερ των γαλλικών εκλογών: 22 Ιανουαρίου 2017.

Πηγές:

1. Baruch, J. (2016). Primaire de la droite: où chaque candidat a-t-il fait son meilleur score au second tour?. Available at: http://www.lemonde.fr/election-presidentielle-2017/article/2016/11/28/primaire-de-la-droite-ou-chaque-candidat-a-t-il-fait-son-meilleur-score-au-second-tour_5039354_4854003.html (Accessed: 28 November 2016).
2. Callus, A. and Thomas, L. (2016). French conservatives back Fillon for president, Left flounders. Available at: http://www.reuters.com/article/us-france-election-idUSKBN13N0MI?il=0 (Accessed: 28 November 2016).
3. Chassany, A. (2016). Rightwing hopeful eyes shock tactics to lift France. Available at: https://www.ft.com/content/b00e89c4-a196-11e6-891e-abe238dee8e2 (Accessed: 28 November 2016).
4. Goar, M. (2016). Le programme de François Fillon : fonctionnaires, retraites, TVA, éducation, famille… Available at:  http://www.lemonde.fr/politique/article/2016/11/21/francois-fillon-un-programme-economiquement-liberal-socialement-traditionnel-et-prorusse_5034888_823448.html (Accessed: 28 November 2016).
5. Le Figaro, (2016). Fillon battrait Le Pen en 2017. Available at: http://www.lefigaro.fr/flash-actu/2016/11/27/97001-20161127FILWWW00211-fillon-battrait-le-pen-en-2017-sondage.php (Accessed: 28 November 2016).
6. Le Monde, (2016). Qui sont les candidats à la primaire de la gauche?. Available at: http://www.lemonde.fr/politique/article/2016/10/05/qui-sont-les-candidats-a-la-primaire-de-la-gauche_5008559_823448.html (Accessed: 28 November 2016).
7. Lemarié, A. and Goar, M. (2016). Famille, identité, libéralisme : le triptyque gagnant de François Fillon.  Available at: http://www.lemonde.fr/election-presidentielle-2017/article/2016/11/28/famille-identite-liberalisme-le-triptyque-gagnant-de-francois-fillon_5039207_4854003.html (Accessed: 28 November 2016).